zondag 7 augustus 2011

mijn gevoelens, ze voelen zo juist...

Het blijft toch raar, mijn gevoelens, ze voelen zo juist... Het is dus echt verkeerd ze niet te aanvaarden....

Meisjes zijn gewoon zoveel, zachter, liever, ... dan jongens (niet dat ik iets tegen jongens heb)
Ondanks mijn gevoel van ja met meisjes kan het juist zitten nemen mijn twijfels (over mag het wel, …) zo gemakkelijk de bovenhand....
De vraag die door mijn hoofd blijft spoken: hoe vertel ik dit later op mijn werk? Vele scholen vragen partner mee te brengen om te helpen op eetfestijn, ... maar hoe vertel ik dit? en hoe gaan de ouders van mijn kindjes reageren? en hoe maak ik dit duidelijk aan mijn klasje later voor vele kindjes gaat het iets zijn dat niet tot hun leefwereld behoort....

Er zijn ook nog andere dingen die mijn twijfels vergroten... Ik ben nu bijna 20, maar ergens heb ik wel al het gevoel dat ik mij wil settelen, ... en ik heb vooral een grote kinderwens... maar besef dat dit niet zo gemakkelijk en van zelfsprekend gaat gaan als bij een heterokoppel....

Onlangs postte een bevriend heterokoppel op facebook dat ze een babytje verwachten... wat is dat fijn om zo iets te lezen, maar tegelijkertijd besef ik dit is iets dat bij mij later nooit onverwacht of natuurlijk zal gaan....
gevolg bij mij: twijfels , piekeren, ...

Expedition Y is gedaan… Ooit hoop ik mee te durven naar zo een kamp lijkt me echt fijn ook al weet ik niet wat er mij bij voor te stellen… Maar ik durf niet, ik durf het thuis niet te vragen…. En heb schrik voor het onbekende en schrik om dan ja ik weet niet in een vreemde groep te belanden en hoe gaat dat en iedereen kent elkaar dan en ik als nieuwtje erbij zou dat niet raar zijn? Achja ooit hoop ik toch zo iets te durven doen…

Momenteel ga ik af en toe naar de activiteiten van Liever Spruitjes (http://www.facebook.com/?ref=home#!/lieverspruitjes.wjnh ) ook dit heeft zeer lang geduurd vooraleer ik er eens durfde heen te gaan, maar 1 ding is zeker spijt heb ik er (nog?) niet van!!!!! De mensen zijn er zeer fijn en lief, het is ook gewoon leuk om mensen te leren kennen die zijn zoals mij. En dit niet enkel in de virtuele wereld zoals op het forum van www.wjnh.be/forum .

This was never the way I planned, but  It felt so wrong, It felt so right...

2 opmerkingen:

  1. Het is inderdaad één ding om het aan je familie en vrienden te vertellen, maar van je werk weet je het natuurlijk niet zo zeker. Uit de tekst kan ik opmaken dat je kinderjuf wordt? Het is niet helemaal duidelijk, maar feit is wel dat kinderen het nog niet zo goed snappen.

    Maar misschien moet je je niet druk maken om de kinderen in kwestie, maar om de ouders, je werkgever en je collega. Als je er later problemen mee krijgt, weet dan in ieder geval wat je wilt gaan zeggen en reken op onverwachte opmerkingen. Niet dat ik er ervaring mee heb, maar toch. XD ;)

    En wat betreft die test van de AVRO en het COC: het zou in ieder geval een goede virtuele test zijn voor voorlichting op middelbare scholen, mits ze de test een beetje langer maken. ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja ik zit momenteel in de opleiding tot kleuterleerkracht. Ze snappen het nog niet goed en dat is misschien net het probleem...
    Ze worden dan ook beinvloed door ouders, ...
    nja hopen dat ik op een goede school terecht kom zeker...

    BeantwoordenVerwijderen