Ik heb vanavond met enkele mensen gesproken over durven, over het feit dat ik echt wel eens mee op holebivakantie, weekend zou willen gaan, maar ook gewoon over durven...
Ik ga mijn leerkracht communicatie nog gelijk moeten geven. In de communicatie met jezelf en met andere, of het nu kleuters, leeftijdsgenoten of volwassenen is, in de communicatie met mensen zijn de woordjes durf, geloof en inleving van groot belang...
Vandaag heb ik me gewaagd aan het woordje durf... Ik heb mama via facebook een berichtje gestuurd, misschien leest ze het niet, want facebook deed nogal raar deze avond, misschien wel, maar ik heb het toch gedurfd... Na mijn slaapwel bericht heb ik haar het volgende berichtje gestuurd:
en wil nog iets kwijt, parkconcerten op maandag in Aalst was niet met de klas, maar met liever spruitjes, wou toch liever eerlijk zijn (maar durfde niet helemaal)
http://www.facebook.com/lieverspruitjes.wjnh
Het is niet veel, maar voila (als het berichtje toekwam, maar zo lijkt het toch) weet ze het nu de waarheid (en heb ik haar tevens onbewust nog eens aan mijn mail van in oktober vorig jaar herinnerd)...
Waar ik wel op dat moment van versturen niet bij nagedacht heb is dat mama morgen naar hier komt en dat ik en mama morgen alleen iets samen gaan doen, daar had ik even niet aan gedacht... Dacht dat ik haar de volgende dagen enkel via computer ging spreken... maar het is te laat, het is verstuurd.
UPDATE: een uur later... (12 uur 's nachts) Ik ga naar facebook... Zie dat mama nog op facebook is geweest...
Geen reactie op mijn privéberichtje, vele vragen spoken door mijn hoofd, eigenlijk even erg als toen ik haar voor het eerst er over vertelde... Zou ze het gelezen hebben? Maar waarom reageert ze dat niet? Zou het niet toegekomen zijn? Maar hoe ga ik dat dan weten? Negeert ze het? Vindt ze het goed en niet nodig te reageren? Zoveel vragen zonder antwoord...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten